آنچه کتاب مقدس می گوید ♦ گذشته و آینده

ایجاد

"در ابتدا، خدا آسمانها و زمین را آفرید. زمین‌ خالی و بدون ‌شكل ‌بود. همه‌جا آب‌ بود و تاریكی آن‌ را پوشانده ‌بود و روح ‌خدا بر روی آبها حركت‌ می‌كرد. خدا فرمود: «روشنایی بشود» و روشنایی شد. خدا از دیدن‌ روشنایی خشنود شد و روشنایی را از تاریكی جدا كرد. خدا روشنایی را روز و تاریكی را شب ‌نام‌ گذاشت‌. شب‌ گذشت‌ و صبح ‌فرا رسید، این ‌بود روز اول. خدا فرمود: «فلکی ‌ساخته‌ شود تا آبها را از یكدیگر جدا كند» خدا فلک ‌را ساخت‌ و آبهای زیر فلک ‌را از آبهای بالای فلک ‌جدا كرد. خدا فلک‌ را آسمان ‌نامید. شب‌ گذشت‌ و صبح ‌فرا رسید، این‌ بود روز دوم‌. خدا فرمود: «آبهای زیر آسمان در یک‌‌جا جمع‌ شوند تا خشكی ظاهر گردد» و چنان ‌شد. خدا خشكی را زمین ‌نامید و آبها را كه ‌در یک‌‌جا جمع ‌بودند دریا نام‌ گذاشت‌. خدا از دیدن‌ آنچه ‌انجام‌ شده ‌بود، خشنود شد. سپس‌ خدا فرمود: «زمین ‌همه ‌نوع‌ گیاه‌ برویاند، گیاهانی كه ‌دانه بیاورند و گیاهانی كه‌ میوه‌ بیاورند» و چنین‌ شد. پس ‌زمین ‌همه ‌نوع‌ گیاه ‌رویانید و خدا از دیدن ‌آنچه انجام ‌شده ‌بود، خشنود شد. شب‌ گذشت ‌و صبح ‌فرا رسید، این‌ بود روز سوم. بعد از آن‌ خدا فرمود: «اجرام‌ نورانی در آسمان‌ به ‌وجود آیند تا روز را از شب‌ جدا كنند و روزها، سالها و فصلها را نشان‌ دهند. آنها در آسمان‌ بدرخشند تا بر زمین ‌روشنایی دهند» و چنین ‌شد. پس ‌از آن‌، خدا دو جرم‌ نورانی بزرگ ساخت‌، یكی خورشید برای سلطنت‌ در روز و یكی ماه ‌برای سلطنت‌ در شب‌. همچنین ‌ستارگان‌ را ساخت‌. آنها را در آسمان ‌قرار داد تا بر زمین‌ روشنایی دهند و بر روز و شب ‌سلطنت‌ نمایند و روشنایی را از تاریكی جدا كنند. خدا، از دیدن‌ آنچه ‌شده‌ بود، خشنود شد. شب‌ گذشت ‌و صبح‌ فرا رسید، این ‌بود روز چهارم‌. پس ‌از آن‌ خدا فرمود: «آبها از انواع‌ جانوران ‌و آسمان ‌از انواع ‌پرندگان ‌پُر شوند» پس‌، خدا جانداران‌ بزرگ‌ دریایی و همهٔ جانورانی كه ‌در آب ‌زندگی می‌كنند و تمام ‌پرندگان ‌آسمان‌ را آفرید. خدا از دیدن‌ آنچه ‌كرده ‌بود، خشنود شد و همهٔ آنها را بركت‌ داد و فرمود تا بارور شوند و دریا را پُر سازند و به ‌پرندگان‌ فرمود: «بارور ‌و كثیر شوید.» شب ‌گذشت‌ و صبح ‌فرا رسید، این ‌بود روز پنجم‌. بعد از آن‌، خدا فرمود: «زمین ‌همه‌ نوع‌ حیوانات به وجود آورد، اهلی و وحشی‌، بزرگ‌ و كوچک‌» و چنین ‌شد. پس‌ خدا، همهٔ آنها را ساخت ‌و از دیدن ‌آنچه‌ انجام‌ شده‌ بود، خشنود شد. پس ‌از آن‌ خدا فرمود: «اینک‌ انسان‌ را بسازیم‌. ایشان‌ مثل‌ ما و شبیه‌ ما باشند و بر ماهیان‌ دریا و پرندگان ‌آسمان ‌و همهٔ حیوانات‌ اهلی و وحشی‌، بزرگ‌ و كوچک‌ و بر تمام ‌زمین‌ حكومت‌ كنند.» پس ‌خدا انسان ‌را شبیه‌ خود آفرید. ایشان ‌را زن و مرد‌ آفرید. آنها را بركت ‌داد و فرمود: «بارور و كثیر شوید. نسل‌ شما در تمام‌ زمین ‌زندگی كند و آن‌ را تحت‌ تسلّط‌ خود درآورد. من‌ شما را بر ماهیان‌ و پرندگان ‌و تمام‌ حیوانات ‌وحشی می‌گمارم‌." (28-1:1پیدایش , TPV)

این داستان واقعی خلقت جهان ماست! «خدا گفت…» و بعد هم شد. خداوند برای خلق چیزها نیازی به تکامل ندارد. می گوید و اشیا به وجود می آیند. او خلق کرد چون می خواست و همه چیز طبق برنامه ای که قبلاً طراحی کرده بود انجام شد. او با آفريدن آدم و حوا «به صورت خود»، بشريت را آفريد و همه مردم جهان از آنها پديد آمدند.

وقتی به پیچیدگی‌هایی که در بالا در جهان و در کوچک‌ترین سلول‌ها یافت می‌شود نگاه می‌کنیم، می‌فهمیم که هوش و قدرت خداوند بسیار فراتر از ذهن و درک ما انسان است. خداوند ابدی است، بدون آغاز و بدون پایان. او تمام قدرت را دارد و کاری نیست که نتواند انجام دهد. او نیز به سخنان خود متعهد است، بنابراین هر چه بگوید، انجام خواهد داد. او تنها خداست، و همانطور که کتاب مقدس او را توصیف می کند، او یک خدای سه گانه است: خدا - پدر، خدا - پسر و خدا - روح القدس.

این خدای واقعی و بی نظیر است! او برای شما برنامه ای دارد، پس آن را از دست ندهید!