آنچه کتاب مقدس می گوید ♦ وضعیت انسان
افتاده و ناامید
اگر چه ادیان دیگر طبیعت انسان را بهعنوان خوب و قابل بازسازی با خود تعیین میکنند، کتاب مقدس وضعیت انسان را بهعنوان سقوطشده و غیرقابل جبران با هر نوع مداخله انسانی توصیف میکند.
این وضعیت ناشی از عمل نافرمانی آدم در زمانی که او با همسرش حوا در باغ عدن بود. آنها به جای گوش دادن به کلام خدا، تصمیم گرفتند به صدای شیطان که شیطان نیز نامیده می شود گوش دهند. شیطان زمانی فرشته بسیار مهمی بود، اما او علیه خدا قیام کرد و سعی کرد جای خدا را بگیرد. به همین دلیل خداوند او را در کنار بسیاری از فرشتگان دیگر که در طغیان شیطان با او بودند مجازات کرد. عذاب آنها جهنم است و در آخرالزمان فعال می شود. تا آن زمان، هدف اصلی شیطان این است که تا آنجا که می تواند نابود کند و مردم را وادار کند که خدا را طرد کنند و شانس نجاتی را که خدا ارائه می دهد از دست بدهند.
خدا خواست که مردم او را با کمال میل دوست داشته باشند. او انسانها را بهعنوان روبات خلق نکرد، بلکه به آنها این فرصت را داد که آزادانه انتخاب کنند که آیا میخواهند به او گوش دهند یا به شیطان. اما این گزینه رایگان بدون عواقب نیست. خداوند به آدم و حوا گفت که اگر به کلام خدا گوش کنند زنده خواهند ماند وگرنه خواهند مرد. و چون خداوند همه مردم را آفریده تا جاودانه باشند، زنده باشند یا بمیرند، چیزی است که از قبر می گذرد و اشاره به آنچه بعد از مرگ می آید دارد. مرگ پایان نیست، فقط دروازه ای است برای آنچه بعد می آید و زندگی که بعد می آید جاودانه است. زندگی کردن یعنی تا ابد با خدا بودن در بزرگترین خوشبختی و مردن یعنی انداختن به جهنم و عذاب برای همیشه.
تصمیم آدم و حوا برای نافرمانی از خدا و اعتماد به کلام شیطان بزرگترین فاجعه ای بود که تاکنون ثبت شده است. این بزرگترین فاجعه بود زیرا عمل آنها به معنای جدایی کامل و کامل از خدا بود. از زمان آدم و حوا، همه افرادی که به دنیا آمده اند این حالت سقوط را به ارث می برند و نمی توانند آن را تغییر دهند، هر کاری که انجام می دهند.
نافرمانی از کلام خدا را گناه می نامند. گناه چیزی است که انسانها را برای همیشه از خدای زنده جدا می کند. و مجازات گناه مرگ ابدی است! هیچ راهی برای تغییر این نکوهش وجود ندارد و هیچ راهی برای فرار از مجازات نهایی وجود ندارد.
بنابراین، صرفنظر از این تصور که انسان میتواند با قدرت خود خوب شود، کتاب مقدس تعلیم میدهد که ما با طبیعتی گناهآمیز به دنیا آمدهایم که ما را به گناه در برابر خدا ترجیح میدهد. و گناه باعث جدایی کامل و کلی از خدا می شود. این وضعیت واقعی انسان است!
هیچ انسانی روی زمین وجود ندارد که بتواند بدون ارتکاب گناه زندگی کند. کتاب مقدس می گوید: "چنانکه كتاب مقدّس میفرماید: «حتّی یک نفر نیست كه کاملاً نیک باشد. كسی نیست كه بفهمد یا جویای خدا باشد. همهٔ آدمیان از خدا روگردانیدهاند، همگی از راه راست منحرف شدهاند؛ حتّی یک نفر نیكوكار نیست. گلویشان مثل قبر روباز است، زبانشان را برای فریب دادن بكار میبرند و از لبهایشان سخنانی کُشنده مانند زهرمار جاری است. دهانشان پر از دشنامهای زننده است، و پاهایشان برای خونریزی شتابان است. به هر جا كه میروند، ویرانی و بدبختی بجا میگذارند، و راه صلح و سلامتی را نشناختهاند. خداترسی به نظر ایشان نمیرسد.»" (18-10:3 رومیان, TPV) "همه گناه کردهاند و از جلال خدا محرومند." (23:3 رومیان, TPV)
اما خدا نقشه ای داشت تا مردم را از مرگ ابدی نجات دهد، برنامه ای که حتی قبل از خلق جهان انجام شده بود. این راه نجات منحصر به فرد است و توسط پسر خدا - عیسی مسیح - انجام شد. هیچ جایگزین دیگری جز عیسی مسیح وجود ندارد. و به همه کسانی که به عیسی ایمان دارند، از گناهان خود توبه کرده و او را به عنوان خداوند و نجات دهنده شخصی خود می پذیرند، به صورت رایگان تقدیم می شود. "زیرا مزدی كه گناه میدهد موت است، امّا خدا به کسانیکه با خداوند ما، مسیح عیسی متّحد هستند، به رايگان حیات جاودان میبخشد." (23:6 رومیان, TPV)