خلقت در مقابل تکامل ♦ فسیل ها

سابقه فسیلی

"سوابق فسیلی" مجموعه ای از میلیاردها فسیل است که در سراسر جهان کشف شده است. فسیل‌ها بقایایی، نقش‌ها یا آثار موجوداتی (گیاهان یا حیوانات) هستند که در گذشته زندگی می‌کرده‌اند و در سنگ‌های رسوبی حفظ شده‌اند. این مجموعه خارق العاده شاید بزرگترین قبرستانی باشد که تا به حال در تاریخ پیدا شده است. میلیاردها و میلیاردها گیاه و جانور مرده بقایای خود، آثار یا آثار خود را در لایه‌های سنگ‌های رسوبی گرفتار کرده‌اند.

برای تشکیل یک فسیل، باید شرایط خاصی رعایت شود. اول از همه، گیاه یا حیوان باید از آب به یک رسوب رسوب کند. اگر رسوب جامد شود، شکل ارگانیسم اصلی را می گیریم. گاهی اوقات، مواد آلی موجود زنده با مواد معدنی جایگزین می شود و آن گیاه یا حیوان را متحجر می کند. گاهی اوقات، مواد معدنی محلول، منافذ و فضاهای خالی داخل یک گیاه یا حیوان را بدون جایگزینی مواد اولیه پر می کنند. سپس مواد شیمیایی (مخصوصاً کوارتز) به کریستال تبدیل می شوند و به حفظ ارگانیسم در طول زمان کمک می کنند. این فرآیند "پرمینرالیزاسیون" نامیده می شود و معمولاً در استخوان های فسیل شده دایناسورها یافت می شود.

سپس، یکی دیگر از عوامل مهم برای ایجاد یک فسیل، زمان است. اگر دفن آن ارگانیسم در رسوب به اندازه کافی سریع نباشد، خود ارگانیسم با فرآیندهای پوسیده از بین می رود یا توسط حیوانات دیگر خورده می شود. همچنین، اگر سخت شدن رسوب به سرعت اتفاق نیفتد، فسیلی تشکیل نمی شود.

سنگ‌های رسوبی در لایه‌هایی یافت می‌شوند که روی هم نشسته‌اند. این لایه ها مناطق وسیعی را می پوشانند و عموماً به یک ترتیب یافت می شوند. در پایین این لایه ها سنگ هایی وجود دارد که حاوی فسیل های بی مهرگان است. سپس در لایه‌های بالایی فسیل‌هایی از ماهی ظاهر می‌شود و همچنان که در طبقه‌بندی بالا می‌رویم دوزیستان، سپس خزندگان، پرندگان و در نهایت پستانداران را می‌یابیم.

بنابراین، اینها یافته ها هستند. اما چگونه می توانیم آنها را تفسیر کنیم؟

تکامل فسیل را یکی از مهمترین شواهد می داند. از آنجایی که تکامل‌گرایان معتقدند که لایه‌های سنگ‌های رسوبی در طول دوره‌های زمانی طولانی تشکیل شده‌اند، و به تدریج روی یکدیگر رسوب کرده‌اند، تمام فسیل‌های یافت شده در آن لایه‌ها در عصر مرتبط با آن لایه زندگی می‌کنند. بنابراین، فسیل ها و لایه های رسوبی نشان دهنده زمان و نظم تکامل هستند.

از سوی دیگر، آفرینش گرایان بر این باورند که لایه های رسوبی و فسیل های مربوط به آنها در جریان حوادث فاجعه باری که در تاریخ رخ داده است، شکل گرفته اند. برجسته ترین رویدادی که می تواند بیشتر فسیل ها را تشکیل دهد، سیل است که چند هزار سال پیش اتفاق افتاد. در این مورد، سوابق فسیلی نمایشی از ترتیبی است که رسوبات و فسیل ها در این رویداد فاجعه بار یک ساله نهشته شدند.

آیا این بحث دین و علم است؟ آیا واقعاً منصفانه است که تکامل را «علم» و خلقت را «دین» بدانیم؟ سوابق فسیلی در مورد گذشته چه می گوید؟ کدام مدل با شواهدی که در پیشینه فسیلی یافت می شود بهتر اثبات می شود؟

با خواندن مقالات در بخش فعلی و سپس عمیق تر شدن در موضوعات مرتبط، متوجه خواهید شد که سابقه فسیلی با مدل ایجاد بسیار بهتر توضیح داده شده است.